Bij BDSM gaat het om spelen met macht en machtsverhoudingen; een vrijwillige machts- uitwisseling waarbij meestal wat dieperliggende en minder ‘gewone’ verlangens en behoeften opge- zocht worden. Ook orale seks is bij uitstek een handeling om in het kader van een BDSM-spel te doen. Zo zullen de (eerder genoemde) vormen van seksualiteitsbeleving vaak onderdeel uitmaken van dergelijk spel:
Eten en drinken: gedwongen voedsel moeten eten en drinken (denk bijv. maar aan de film “9 ½ weeks”);
(Tong)zoenen: iemand moeten zoenen op commando; binnendringen met de tong;
Likken, zuigen, beffen en pijpen: op plekken die een bepaalde aversie of schroom kunnen opwekken, ook op commando;
Deepthroaten of keelneuken: in de keel genomen worden; Sperma in de mond gespoten krijgen;
Sperma-douches/showers op het aangezicht ondergaan;
Snowballen: moeten doorgeven/ontvangen van sperma van een andere man; Rimmen of kontlikken: iemands aars moeten likken;
Plas- of squirtseks: plas of squirtvocht in de mond gespoten krijgen; Poepseks: poep in de mond krijgen; iemand moeten schoonlikken;
Allemaal kunnen ze te maken hebben met het opzoeken van grenzen van een onderdanige
(sub) aangestuurd door een Dominant (Dom of Domme). Hoewel het in een BDSM-context gaat om het gewenst en vrijwillig ondergaan van iets wat vernederend, lastig, pijnlijk, … is bij orale seks de dimensie van veiligheid en gezondheid zeer nadrukkelijk aanwezig. Immers, je kan als Dominant iemand anders besmetten, zelfs voor de rest van diens leven. Of, je kan besmet worden door je sub. En dan hebben we het niet enkel over SOA’s, maar ook over alle infectieziekten.
Het verdient aanbeveling om in dit geval extra voorzichtig om te springen met de machts- verhouding tussen onderdanige en Dominant. Daar waar in veel BDSM-spellen het oprekken van grenzen erg spannend en bevredigend kan zijn, bestaat er hier een reëel – niet gewenst – risico van fysieke schade. Zeker de Dominant dient hier zijn verantwoordelijkheid te nemen, en de eventuele aansprakelijkheid erbij te nemen. Maar ook de sub draagt hierin zijn of haar verantwoordelijkheid.
Zeker voor mensen die eenmalige of wisselende sekscontacten hebben is het gebruik van condoom, beflapje en steriele handschoenen dan ook zeer warm aan te bevelen. Verder dienen alle voorzorgsmaatregelen genomen te worden om alles wat in de mond van iemand gebracht
wordt, bijv. handen, speeltjes, touwen, zwepen, enz. vooraf grondig te reinigen en te ontsmetten.
Eén keer onvoorzichtig of slordig zijn kan verstrekkende gevolgen hebben… voor beiden.
Seksueel fetisjisme en orale seks
Binnen de BDSM-beleving worden vaak sensaties en situaties opgezocht waarbij fetisjistische elementen komen kijken. Maar er zijn ook fetisjisten die helemaal niets met de machtsuitwisseling van BDSM hebben.
Een fetisj kan zowat van alles zijn. Het kan te maken hebben met bepaalde voorwerpen, materialen, lichaamsdelen, situaties of rituelen, maar ze hebben gemeen dat de fetisjist er seksueel
opgewonden van wordt zonder dat ze met geslachtsorganen te maken hoeven te hebben. Het is vaak zo dat men zonder de fetisj geen seksuele opwinding kan ervaren of een orgasme bereiken. Een fetisj is dus veel meer dan een voorkeur voor iets hebben; het is een must om seksueel bevredigd te worden.
Bij seksueel fetisjisme zitten vaak ook orale zaken. Bijv.:
– Het aan benen, voeten en tenen likken en zuigen;
– Het zuigen aan een tepel en moedermelk drinken;
– Het likken aan lak, latex of leer;
– Het proeven van bloed, of zweet, of speeksel;
– Het proeven van plas of poep;
– …
Veel fetisjisten zijn beschaamd over hun fetisj en zullen deze niet makkelijk vertellen aan hun partner of omgeving. Zij zullen hun fetisj dan stiekem, of als ze alleen zijn, of in besloten kring beleven.
Als een fetisj een gezondheidsrisico inhoudt (zoals bijv. bij een speeksel-, zweet-, bloed-, plas- en poepfetisj) en de fetisj wordt enkel beleefd met zichzelf, dan is dit risico nog beperkt. De fetisjist is dan zelf en alleen verantwoordelijk voor de keuze die hij of zij maakt. Wordt de fetisj beleefd met iemand anders en komt er een uitwisseling van vernoemde zaken tot stand, dan wordt het een ernstig risico. Binnen een unieke partnerrelatie kunnen de fetisjist en de partner zich grondig medisch laten screenen zodat men van mekaar weet welke risico’s men loopt. Maar het blijft een precair gegeven want je kan bijv. ziek worden na een screening, een van de
partners kan vreemd gegaan zijn, medicatie voorgeschreven krijgen die schadelijk is voor de ander, een ‘foute’ bloedtransfusie gekregen hebben, een besmette drugnaald gebruikt hebben, enz.
Seksueel fetisjisme dat oraal beleefd wordt kan dus van vrij onschuldig tot bijzonder riskant omschreven worden. Bijv. orale beleving van voetfetisjisme is relatief risicovrij (deze fetisj komt ook vaker voor en dan vooral bij mannen). Maar ook daar kan je bijv. al een schimmelinfectie, zoals een
‘kalknagel’, mee oplopen. Alles wat met uitwisseling van bloed en poep te maken heeft, is bijzonder risicovol. Bij deze laatsten is er ook haast geen preventie mogelijk omdat dan het opwindende effect meestal ook meteen verdwijnt.
Wij adviseren dan ook dat bloed- of poep-fetisjisten:
– Ofwel hun fetisj individueel beleven;
– Ofwel zich zeer frequent laten screenen en aan een arts om advies vragen.
Zwanger?
Het is onmogelijk om van orale seks zwanger te raken. Ook wanneer men sperma doorslikt is dit echt niet mogelijk. Speeksel bevat enzymen en die zijn al niet zo ‘vriendelijk’ met sperma. Spermacellen komen bij het doorslikken in de maag terecht en daar gaan ze kapot aan de zure maagsappen. Ze worden verteerd in het lichaam en vormen geen enkel gevaar meer op zwanger- schap. Tevens is het onmogelijk dat een spermacel via het maag/darmkanaal in de baarmoeder kan
komen. Wel moet men voorzichtig zijn met vers sperma wat aan de handen of vingers is gekomen;
dit mag niet in contact worden gebracht met de vagina.
SOA’s en aanverwante problemen
Ook al kan men er niet zwanger van raken, toch kan orale seks best zo veilig mogelijk gebeuren want er is – naast mogelijke infecties van de bovenste luchtwegen, en van het maagdarmkanaal – wel degelijk een reëel risico op een seksuele overdraagbare aandoening (SOA) van en via de geslachtsorganen.
Het lastige is dat mensen niet steeds weten dat ze besmet zijn met een SOA want je hoeft er namelijk niet altijd ziek van te worden. Toch kun je op deze manier iemand anders besmetten die er wel ziek van kan worden. Het is dus – in algemene termen – het beste om altijd een condoom of beflapje te gebruiken vooral als je je partner niet (zo lang) kent.
Het kan ook een optie zijn om vooraleer seks te hebben met een (vaste) partner eerst een bloedonderzoek te laten uitvoeren. Je kan dan beiden checken of je ok bent en eventuele risico’s samen inschatten en proberen te beperken. Een raadpleging van een arts is sterk aan te bevelen bij twijfels of iets kwaad kan of niet.
SOA’s – Risico op besmetting via oraal contact – Preventiemiddelen
Vooraf wat toelichting bij enkele gebruikte afkortingen en wat extra info:
Wanneer twee mensen een seksuele relatie beginnen wordt vaak vastgesteld dat men wat frequenter ziek wordt gedurende de eerste 6 maanden van die relatie. Dit heeft te maken met de uitwisseling van bepaalde bacteriën of virussen die beiden in zich dragen. Dat iemand geen tekenen vertoont van een bepaalde ziekte of infectie wil niet zeggen dat een ander er geen last van kan ondervinden. Het duidt er alleen op dat de een wel voldoende antistoffen in het lichaam heeft om de gevolgen ervan te beperken of zelfs te overwinnen, maar de ander niet. Zeker als je meerdere of
losse seksuele contacten hebt gehad, is het aan te bevelen om beiden een bloedanalyse te laten doen en zo de eventuele risico’s op voorhand in kaart te brengen, deze grondig door te praten met elkaar en – bij twijfel – een arts te raadplegen. Wat je weet van elkaar, daar kan je iets mee doen; met wat je niet weet, kan je niets doen. “Ik wist het niet”, gaat vaak gepaard met frustraties, verdriet of erger…
Bacterie of virus? In onderstaande tabel geven we aan of iets het gevolg is van een bacterie of een virus. Dit onderscheid is belangrijk omdat bacteriële SOA’s meestal makkelijk behandelbaar zijn met antibiotica. Virale SOA’s daarentegen zijn veel moeilijker te bestrijden en soms zelfs helemaal niet (tenminste niet met de huidige stand van de medische kennis). Daarvan kunnen soms enkel de symptomen behandeld worden.
HIV staat voor Human Immunodeficiency Virus (vrij vertaald: Menselijk Immuniteits-gebrek Virus) en kan – indien niet tijdig behandeld – aids veroorzaken. Het risico van overbrenging via orale seks is erg klein; vaginale en vooral anale seks dragen het grootste risico, alsook contact met besmet bloed.
HPV: mensen die besmet zijn met het Humaan Papilloma Virus kunnen het virus, tijdens orale seks, overbrengen op hun sekspartner. Van HPV weet men dat het baarmoederhalskanker en peniskanker kan veroorzaken maar het leidt steeds vaker tot keelkanker bij zowel mannen als vrouwen. De
meeste mensen zijn drager van HPV (zonder dit overigens te merken of te weten). De kans op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker is bijzonder klein indien de – van overheidswege aangeboden – screenings gevolgd worden.
Orale seks verhoogt risico op keelkanker
Uit een nieuw onderzoek blijkt dat het hebben van orale seks het risico op keelkanker met wel 22 keer vergroot. Dit is te wijten aan het ‘HPV-virus’ dat kankercellen oraal verspreidt.
De studie werd uitgevoerd door JAMA Oncology en is de eerste die bewijst dat het HPV-virus kan gelinkt worden aan orale seks. Ongeveer 97.000 mensen met het virus in de mond werden gedurende enkele jaren opgevolgd. Aan het begin van het onderzoek waren ze nog allemaal
kankervrij en vier jaar later bleek dat 132 personen kanker ontwikkeld hadden. Niet enkel keelkanker maar ook baarmoederhalskanker is het gevolg van het HPV-virus.
Je hoeft nog niet meteen te panikeren; de kans dat een drager van het virus ook daadwerkelijk kanker ontwikkelt, is bijzonder klein: minder dan 0,136 %.
Shigella is een bacteriegeslacht dat de veroorzaker is van dysenterie en bloederige diarree. De besmetting ontstaat door persoon-persoon contact, maar ook via voedsel of water dat besmet is. De bacterie is redelijk maagzuurbestendig en komt dus gemakkelijk via de maag in de darmen.
Helpt mondhygiëne? Kan preventief werken tegen mondinfecties, maar op zich beveiligt het niet tegen een SOA. Gebruik geen mondwater, en poets en flos je tanden niet voor of na het pijpen of beffen. Het beschermt je niet extra. Integendeel, het maakt je mond kwetsbaarder omdat tandpasta en mondwater de natuurlijke flora in de mond tijdelijk verstoren. Ook kunnen door poetsen en flossen bloedingen ontstaan. Deze open wondjes zijn vat-baarder voor infecties